تو که رفتی

تو که رفتی تموم زندگیم آتیش گرفت پژمرد 

تو که رفتی این قلبم توی سینم آروم؛مرد 

تو اون روز جداییمون که تو دستامو گم کردی 

نفهمیدم یهو چی شد که احساسم رو له کرذی 

نمیدونم چی شد اون روز که رفتارت با من بد شد 

که قلب مهربون تو به یکباره ازم رد شد 

شاید فک کردی با رفتن یه عشق تازه پیدا شه 

یه عشقی که برای تو به قدر معجزه باشه 

تو میگفتی که عشق من برات کوچیک و بی قدره 

که احساس پر از شورم مثه یک گوشه از درده 

تو میخواستی که با رفتن بری تو اوج رویاها 

بری دنبال اونی که میخواستیش واسه فرداها 

تو که رفتی من از روزا بدون تو گذر کردم  

تموم آرزوهامو به یاد تو غزل کردم 

تو که نیستی ولی اینجا تموم خاطراتت هست 

توی این خونه ی کوچیک هنوز عطر نفسهات هست 

شاید سالای خیلی بعد بیای بازم؛بیای پیشم 

منم تا خود اون لحظه به راهت منتظر میشم... 

برای تو که خیال میکنی نیستی اما هستی...